नमस्कार !
म यतिबेला कोभिड पोजेटिभ संक्रमण भएर १५ दिन देखि होम आइसोलेशनमा (काठमाण्डौं) मै छु । यो १५ दिन बीचको समय म र मेरो परिवारले जीवनमा शायदै कहिल्यै बिर्सन नसकिने कहाली लाग्दो बज्रपातको सामाना गर्नु पर्याे ।
किनकी कोभिडको कारण चार दिन अघि मैले बुटबलमा मेरो सहोदर दाजु गुमाए अनि १५ दिन अघि काकी गुमाए । मेरो परिवार यतिबेला शोकमा छ र परिवारमा थप बज्रपात नआओस भन्ने भगवानसँग प्राथना गरेर बसेका छौं ।
(किनकी हामीलाई भगवान प्रति विश्वास लाग्छ । तपाईं जस्तो अरु बेला धर्मलाई अफिम मान्ने र इश्वर हुँदैनन भन्ने तर, राजनीतिक अभिष्ट पूरा गर्न राम हनुमान सब खडा गर्ने खालको हाम्रो परिवार परेन… ) किनकी म संगै मेरो परिवारमा दाजु गुमाएकी मेरी भाउजु कोभिड पोजेटिभसँगै निमोनियाले पनि ग्रस्त हुनुहुन्छ भने सुगरको बिरामी मेरो काका,केही समय अघि पित्तथैलीको अप्रेशन गरेको काकाको छोरा,बुहारी उनका साना दुई छोराछोरी मात्र होइन मेरो आफ्नै भिनाजु र बहिनी ज्वाईं पनि काभिड पोजेटिभ भएर बसेका छन ।
काकाको रोगको प्रकृतिले कतिबेला के हुन्छ भन्ने अवस्थामा हुनुहुन्न । यो परिस्थतीमा हामी काजकिरिया पनि गर्न नसक्ने विवशताकासाथ बस्न बाध्य छौं । हामी परिवारका सदस्य एक ठाउंमा बसेर दुःख साट्ने अवस्थामा पनि छैनौं । छौं त केवल परिवारमा अरु भवितव्य नआवोस भन्ने कामनामा छौं ।
सम्माननीय प्रधानमन्त्री ज्यू
कोभिडले पुत्र वियोगमा रहेकी मेरी एकल बृद्ध आमा जो उच्च रक्तचाप र बाथको समेत रोगी हुनुहुन्छ; अझै सम्हालिन सक्नुभएको छैन ।
पतिको मृत्युको खबरले पिडामा रहेकी मेरी भाउजु कोभिड निमोनियाको संक्रमण मात्र होइन मानसिक रुपमा समेत विक्षिप्त अवस्थामा हुनुहुन्छ ; भाईको मृत्युको खबरले चक्कर आएर ढलेकी मेरी दिदी र दाजुको मृत्युको खबरले बेहास मेरी बहिनी अहिले बल्ल होसमा आएकी छन् ।
दाजुको मृत्यु हुँदा ब्रतबन्ध पनि नगरेको मेरो भतिजालाई संस्कार चलाउन भन्दै जनै लगाइदिन छिमेकीले मन्दिरमा लैजादै गर्दा बाबा नभई दाईलाई किन जनै लगाउन मन्दिर लैजान लागेको भनेर प्रश्न गर्ने मेरी अबोध भतिजीलाई दिने जवाफ म सँग छैन ।
कोभिडले बाबा गुमाएको र आमा फेरि संक्रमित हुँदा अब के हुने होला भन्ने मानसिक तनाबमा टोलाएर बसेको मेरो भतिजोलाई सान्त्वना दिन मसंग कुनै शब्द छैन । म अहिले जुन खालको मानसिक अन्र्तद्वन्द्व र पिडामा छु , यो बेला परिवारको सदस्य गुमाउने अन्य आम नेपालीको पनि मनोदशा यो भन्दा फरक पक्कै छैन । गत वर्ष देखि आजको दिनसम्म कोभिडको कारणले ज्यान गुमाउनेको संख्या मेरो परिवारका दुइ जना जोड्दा जम्मा ५ हजार ४ सय ११ पुगेको छ ।
यस्तै मेरो परिवारका ६ जना सहित ४ लाख ७२ हजार ३ सय ५४ जना संक्रमित भएका छन । यद्यपी यो बीचमा ३ लाख ५२ हजार ४ सय १४ जनाले कोरोनालाई जितेर घर फर्किका छन् । हुन त यो मृत्यु र संक्रमितको आंकडाले तपाईं, तपाईंको सरकार वा तपाईंका मन्त्रिहरुलाई केही फरक पार्छ जस्तो लाग्दैन किनकी यो तपाईंका लागि फगत अंक वा आंकडामात्र हो । तर हाम्रो लागि वा म जस्तै आफ्नो परिवारका सदस्य गुमाउनेका लागि सर्वस्व हो ।
स्वास्थ्य मन्त्रालयले हिजो (जेठ ४ ) मात्र कोभिडको तेस्रो भेरियन्ट पत्ता लागेको र यो भेरियन्ट पहिलो र दोस्रो भन्दा झन खतरनाक हुन्छ भनेर सूचना जारी गरेको छ । यस अघि पहिलो वेभ आउँदा पनि विज्ञले दोस्रो वेभ पहिलो वेभभन्दा खतरनाक भएरआउँछ भनेर सरकारलाई सूचना नदिएका होईनन ।
तर,विज्ञहरूको सुझाव तपाईंका लागि एक कानले सुन्ने अर्को कानले उडाउने मात्र गर्नुभएन हाच्छिँउ साच्छिँउ गरेर कोराना उडाउने,भगाउने, हिमालबाट ठोकिएर आएको हावा खाएकोले नेपालीको इम्युनो सिस्टम बलियो भएको देखि…. बोसिय र फ्याटिय तत्ववाला हावादारी कुरा गरेर सम्भावित जोखिममा राज्यले गर्नु पर्ने कुनै तयारी गर्नु भएन ।
संसदमा कोभिड विरुद्ध राज्य संयन्त्रले काम नगरेको र यो अवस्थामा संवेदनशील नभए यसले ठूलो क्षति ब्यहोर्नु पर्छ भन्ने सांसदहरुलाई खिसिट्युरीमात्र गर्नु भएन उहाँहरूको तेजाबध गर्नु भयो । मैले जे भने त्यही ठिक भन्ने हठ,अहंकार र उखान टुक्कामा रमाउनु भो ।
त्यतिमात्र होईन पार्टीको आन्तरिक मामलामा आन्तरिक झगडामा जनतालाई पार्टी प्यालसमा मासुभात र दुई चारसय भत्ता दिएर काठमाण्डौं उतार्नु भो, चोक चोकमा जुलुश निकाल्नु भो, जुलुश हेर्न आउन आफनै पार्टी भित्रका विरोधीलाई ललकार्नु भो,ठोरीका राम र हनुमानको नाममा भिड उतार्नु भो ।
सम्पन्न नै नभएका आयोजनाहरूमा आफ्नो नाम ताम्रपत्रमा लेखाउने सस्तो लोकप्रियताको लागि भिड जम्मा गरेर तमासा देखाउनु भो अर्थात कोभिड फैलिनका लागि जे गर्नु पथ्र्यो त्यो सब तपाईले आफैले गर्नु भयो । जनतालाई भने २५ जना भन्दा बढि भेला नहुन फमार्न जारी गर्नु भो ।
तर, कोभिडको सन्निकट जोखिमका बारेमा तपाईं पुरै बेखबर मात्र होइन यति गैर जिम्मेवार बन्नु भो कि त्यसको परिणाम अहिले आएर जनताले भोग्दैछन । तपाईंमात्र होईन तपाईका सारथीका रुपमा रहेका सिंगो मन्त्रमिण्डलका सदस्य केवल तपाईको चटके प्रहसनमा ताली ठोक्ने रमिते भन्दा माथि कहिल्यै देखिएनन । बरु सत्ताको चास्निमा रमाउँदै आफनो विवेक बन्धकी राखेर तपाईको चटकीका फडके किनारका साक्षी बसे ।
हिटलरका प्रपोगण्डा मन्त्रिले जस्तै एउटा झुटलाई सय पटक दोहोर्याउँदा त्यसलाई पनि सत्य झै जनतामा भ्रम सृजना गर्न सकिन्छ भने झै तपाईंका मन्त्री,सल्लाहकार ढोके बैठके सबै प्रपोगण्डामा मै लागे र अहिले पनि निरन्तर त्यही काममा लागेका छन, जसलाई सधैं तपाईंले थपथप्याउनु भएको छ । आर्शिवाद दिनु भएको छ । यो श्रृंखला केही अपवादलाई छोडी प्रदेश र स्थानीय तहमा पनि उही छ ।
किनकी स्कुलिङ एउटै छ । तपाईं जस्तो सबै कुरामा ज्ञान राख्ने मानिसलाई जानकारी नै छेन भनेर म कसरी पत्याउ ? तर देशको यथार्थ “आँखो देखा हाल” के छ त्यसको परिक्षणमा तपाई कहिल्यै लाग्नु भएन ।
दार्शनिक सुकरातको एउटा महत्वपूर्ण भनाई छ “मलाई एउटा कुरा मात्र थाहा छ,र त्यो के भने मलाई केही पनि थाहा छैन” तर त्यसको ठिक उल्टो तपाईं यस्तो महान दार्शनिक हुनुभयो कि तपाईलाई थाहा नभएको त कुनै कुरा नै रहेन ।
तपाईं विश्व बह्माण्डको सर्वज्ञाता कहलाउँदै ठाउँ कुठाउँ प्रवचन र प्रहसन गर्दै हिडनु भो । जसको मुल्य हामी जस्ता निहत्था जनताले भोग्नु परेको छ तर तपाईंलाई जनताको यो चिच्याहटको कुनै मतलव छैन । हुँदो हो त यो अहिले आम नेपालीले जुन पिडा भोगिरहेका छन, शायद त्यो भोग्नु पर्दैनथ्यो ।
सम्माननीय प्रधानमन्त्रि ज्यु ,
जतिबेला विश्वमा कोभिडले हाहाकार मच्चाएको थियो त्यो बेला विश्व समुदाय पनि उचित तयारीको अवस्थामा थिएन यद्यपी हामी त्यो समय सामान्य अवस्थामा नै थियौं । पछि पनि हामीसंग पूर्वाधार विकास,जनशक्ति व्यवस्थापन खोपको व्यवस्था र अन्य स्वास्थ्य सुरक्षा मापदण्डका बारेमा काम गर्ने पर्याप्त समय थियो । तर, तपाईंको अहम, अहंकार र अजासु प्रवृति र चुटकिला मै रमाउने गर्नाले नेपालले यो क्षति भोग्नु पयो ।
यति हँुदा पनि तपाईंको चेत अझै खुलेजस्तो लाग्दैन । अहिले पनि तपाईं हावामै हुनुहुन्छ,तपाईंका मन्त्रिहरु हावामै छन् भने राज्यलाई सहि सूचना दिनु पर्ने कर्मचारीतन्त्रले दिएको गलत सूचना बोकेर सब ठिक छ भन्दै हिड्नु भएको छ ।
यहाँ पनि गर्न सक्ने इमान्दार कर्मचारी जिम्मेवारीबाट बाहिर छन केही लम्पट स्वार्थी र चाप्लुसी गरेर आफ्नो दुनो सोझ्याउने तपाईंका केही आसेपासे कर्मचारीले गलत सूचना प्रवाह गरिरहेका छन ।
जसको पछिल्लो उदाहरण काडमाण्डौंका अस्पतालमा बेडको अभाव छैन भनेर र दिईएको सूचना नै काफी छ । समय निकालेर दुई चार अस्पताल पुगेर हेर्ने कष्ट गर्नुस त यर्थाथ के हो सामने आइहाल्छ । तर तपाईंलाई फुर्सद छैन किनकी तपाईं “समृद्ध नेपाल सुखी नेपाली”को महान अभियानमा हुनुहुन्छ ।
दुई चार हजार नेपालीको ज्यान जादैँमा यो महान अभियान रोक्न पनि मिल्दैन । किनकी पार्टी –पौवा, खोला–नाला धरहरा, मनोरञ्जन घर सबैतिर ताम्रपत्रमा शिलान्यास र उद्घाटनमा तपाईंकै नाम लेखाउनु छ । भोलीको सन्नततीले यस्तो सोचोस; आहा ! विकास निर्माणको साँचो स्वर्णयुग त प्रधानमन्त्री ओलीकै पालामा आएको रहेछ ।
तपाईंलाई लाग्दो हो यी मृत्युका चित्कार सुनाउने र केही भएन भन्नेहरू तपाईंको विकास र समृद्धिका विरोधी हुन,लोकतन्त्र र गणतन्त्रका विरोधी हुन अझै तपाईंको समावजादको अभियानका विरोधी हुन । तपाईंलाई लाग्दो हो सब ठिकठाक त छ । विकास निर्माणका काम भएकै छन् ।
धरहरा,सम्मेलन केन्द्र उद्घाटन गरेकै छु । राम, हनुमानका प्रतिमा स्थापना गराएकै छु । अस्पतालमा बेडको पर्याप्तता छैन भन्नेहरू सरकारलाई बदनाम बनाउन लागि पर्नेहरु हुन । तर प्रधानमन्त्री ज्यु अवस्था विल्कुलै फरक छ । तपाईंले भने जस्तै अस्पतालमा सहज बेड,अक्सिजन वा आइसियुको व्यवस्था हुँदो हो मेरी काकिले ज्यान गुमाउनु पर्ने थिएन ।
जुन दिन बुटबलमा अक्सिजनको अभावमा आईसियुमा रहेका ११–१२ जनाको ज्यान गयो त्यसै दिन बुटबलमा बेड र अक्सिजन नपाएर मेरो दाजुलाई बल्ल बल्ल तौलिहवा लगेर खटियामा राखेर अक्सिजन दिएर उपचार गराउँदै थियौं ।
तर त्यहाँ पनि अक्सिजन सकिएपछि फेरि अर्को दिन बुटबल ल्यायौं । तर अस्पतालमा बेड,अक्सिजन,आइसियु र भेन्टिलेटर सबै विरामी आफैले खोज्नु पर्ने अवस्थाका बीच तीन तहको सरकारको उपस्थिती कहिँ कतै अनुभूति भएन र आइसियुको खोजी गर्दा गर्दै मेरो दाजुले पनि प्राण त्याग गर्नु भयो ।
के जनताको करबाट गाडि चढ्न तलव भत्ता खानेहरु यत्तिसम्म गैर जिम्मेवार बन्न मिल्छ ? अस्पतालहरूमा अक्सिजन नहुदा निजी क्षेत्रले चन्दा उठाएर अक्सिजन प्लान्ट जोड्दैछन् । प्लाण्ट जोड्नका लागि ओमान,दुवई कतार जस्तो ठाउँमा सस्तो श्रम गर्न जान बाध्य नेपालीले गास काटेर रकम अनि सिलिण्डर पठाएका छन् ।
जुन नेपालीहरु तपाईं र तपाईं जस्ता नेताहरूले देशमा बस्ने वातावारण बनाउन नसक्दा विदेशिन बाध्य भएका थिए । अनि तपार्इंहरू भोटको राजनीतिले झसङ्ग हुनु भो र हतार हतार मन्त्रिपरिषद बैठक बसेर फलाना अस्पताललाई अक्सिजन प्लाण्ट राख्न यति रकम छुट्याइको भन्दै फेरि प्रचारमा लाग्नु भयो । खाडिबाट सिलिण्डर जोहो नहुँदासम्म निजी क्षेत्र यो प्रयासमा जुटुनु अघि नै सरकारले यो निर्र्णय किन गर्न सकेन जवाफ छ प्रधानमन्त्री ज्यू ?
तपाईले दुई पटक मृगौला प्रत्यारोपण गर्दा होस या पटक पटक विदेशका महँगा अस्पतालमा उपचार गर्दा होस (केही व्यापारीले स्पोन्सर गरे ) बाहेक नेपाली जनताले तिरेको कर खर्च भएको छ । तपाईंलाई बाँच्न रहर लाग्दा अवैधानिक ढंगलेसमेत मृगौला प्रत्यारोपण गर्नु भो ।
तपाईले जस्तो अरुले आफ्नो नातो साइनो नै नभएको मान्छेको मृगौला लिएर प्रत्यारोपण गरे उ त जेल जानु पर्छ । किनकी कानून हामी जस्ता निमुखा जनतालाई लाग्छ न कि तपाईहरुलाई । यसो भन्दै गर्दा यो सम्पूर्ण अव्यवस्थाको जिम्मेवार तपाईंमात्र पनि होईन विगतका सरकार र नेताहरू पनि त्यत्तिकै जिम्मेवार छन । तर, अहिले तपाईं देशको मुखिया भएकोले अरुलाई दोष दिएर पानी माथिको ओभानो बन्न त पक्कै मिल्दैन होला ।
चाह्यो भने तत्काल पनि केही गर्न सकिन्छ भन्ने कुरा छिमेकी देश दिल्लीका मुख्य मन्त्रि केजरीवाललाई हेरे पुग्छ टाढा जानु पर्दैन । कोभिडको उद्गम चीनले गरेको व्यवस्थापनको कुरा र अन्य देशले विगतमा गरेको तयारीको त कुरै छोडौं । जतिबेला तपाईं पूर्णरुपमा तयार नै नभएको गोदावरीको सम्मेलन केन्द्र उद्घाटन गरेर आफ्नो नाम टाँस्न लगाउँदै हुनुहुन्थ्यो त्यतीबेला केजरीवालले रामलिला मैदानमा ५ सय शैयाको आइसियु उद्घाटन गर्दै थिए ।
हाम्रोमा मैदान पनि चाहिँदैन थियो अलिकति इच्छा शक्ति र पहलमात्र भएको भए वीर अस्पतालको नव निर्मित भवनमा ५ सय वेड क्षमतामै आइसियु सञ्चालन गर्न सकिन्थ्यो ।
देशका अन्य ठाउँमा पनि सय पचास बेड बेड त सञ्चालन हुन सक्थे होला । यो मैले भनेको नभई स्वयं चिकित्कसले नै भन्दै आएका थिए र छन् । तर दुर्भाग्य, तपाईंको प्राथमिकता जनता बचाउने अस्पताल,वेड,अक्सिजन प्लाण्ट वा आइसियु र भेन्टिलेटर नभई धरहरा र सम्मेलन केन्द्र रह्यो ।
यसको अर्थ विकास निर्माण हुनु हुँदैन भन्ने कदापी होईन । तर, हरेक चीजको पनि त समय हुन्छ होला नि हैन र ? मर्ने त मरे फर्काएर ल्याउन सकिंदैन तर यो भन्दा नराम्रो हुन नदिने प्रयास गर्न तपाईंलाई के ले छेक्यो प्रधानमन्त्री ज्यू ? अहिले त विश्व बजारमा कोभिड उपचार तथा नियन्त्रणका लागि आवश्यक सबै सामग्रीहरू खोपहरू उपलब्ध छन ।
तर, त्यसको व्यवस्थापन होईन कि देशमा मृत्युको आंकडा बढ्दै गर्दा आफुलाई अब्बल देखाउन अन्तरराष्ट्रिय सञ्चारमाध्यममा नेपालमा कोभिड नियन्त्रणमै रहेको भ्रमपुर्ण अभिव्यक्ति समेत दिनु भयो । आचार्य चाणक्यको भनाई छ “गुणाें से मानवता की पहचान होती है उचें सिंहासन पर बैठने से नहि , महल के उच्च शिखर पर बैठने के बाबजुद कौवेका गरुड होना असम्भव है ।”
के तपाईलाई लाग्छ यो विषम परिस्थितिमा प्रधानमन्त्रीका रूपमा तपाईले वा तपाईको सरकारले मैले देश र जनताको लागि साच्ची कै सहि भूमिका निर्वाह गर्नु भएको वा गरेको छ ? यस बारेमा कहिले आफैलाई प्रश्न गर्नु भएको छ ? शायद छैन र त्यो आवश्यकता पनि ठान्नु भएको पनि छैन ।
अन्य धरै देशका नागरिक खोप लगाउँदै गर्दा हाम्रो देशमा कमिशनको खेलमा खोप आउन नदिने ,कमिशन कै खेलमा देशभित्रै खोपको क्लिनकल ट्रायल हुन नदिने तपाईहरूका लागि अझै कति नेपाली मरिदिन पर्ने हो ? जनता बाँचे न राजनीति गर्ने होला ? पहिले जनता बचाउँ त्यसपछि राजनीति तिर लाग्नु होला ।
यो चित्कार मेरो मात्र होईन म जस्ता हजारौं लाखौं निमुखा नेपाली जनताको को हो । अन्तमा एउटा (अ)नागरिकका रूपमा तपाईंलाई एउटा प्रश्न गर्न मन छ प्रधानमन्त्री ज्यू ,अस्पताल र घाटहरूमा देखिने यो चित्कार, सन्नाटा र शोकका बीच पनि तपाईलाई निद्रा लाग्छ है ?
